Kar beyaz dı Şiiri - Yorumlar

Kar beyaz yağar yağmasına da düştüğü yer kirliyse oda kirlenir kararır akan suyu karalara bulanır, kirli ayak izlerinde... Şiiri ve duyarlı yüreğinizi kutluyorum Canan Hanım oldukça güzel ve anlamlıydı...++

Beyazı da yok sayıyorlar artık,iyi niyetle,kirlendi diyebiliyorsak dahi yok sayıyorlar...Kısacası kendilerine benzetmeye çalışıyorlar evreni...diyerek kutluyor saygılar sunuyorum...

Tüm beyazlarda siyah ellerin lekesi var ne yazık ki..
Aydınlık bembeyaz günler dilerim. Çok güzel bir şiir. Kutluyorum.. Sevgiler..

İnsan, yaşadığı dönemin etkisinde kalır...
O dönem 'onurlu, aydınlık, çağdaş' bir dönem ise kaptırı kendini, uyar ayak izlerine...
Tersine, 'karanlık, ucuz ilişkilerin, onursuzluğun, gericiliğin, yozluğun ve yobazlığın' hüküm sürdüğü bir dönem ise, kaçmak ister... Yolunu, izini ayırmak ister...
İster ama ne yapsa kurtulamaz bazen... Çamuru, lekesi bulaşır... Basacak temiz bir yer bulamaz... O karanlığın içinde kaybolur...

Şiir, böyle bir manzarayı çiziyor bize... Direncimiz sınanıyor diyorum ben de ve içtenlikle kutluyorum değerli Şaireyi...

Bütün beyaz güzellikler giderek kirleniyor, kararıyor.., kendilerine 'AK' diyenler sayesinde...
Kaleminize sağlık sayın Canan Ereren....

HIZLICA NELER GEÇTİ İÇİMDEN.
' KARBEYAZDI ÖLÜM, ELLERİNDEN GÜLÜM '... Kerim Tekin....

' HER YERDE KAR VAR, KALBİM SENİN BU GECE ' Adamo...

Ve sonra bir şiirim düştü aklıma,
ÇOCUK VE KARDAKİ İZLER...

Okul yoktu çocuğun köyünde,
Komşu köyde okumaktı tek çare,
Her gün yürüyordu tam üç kilometre.
Kundura işe yaramıyordu çamurda,
Çamurlar az buz değil, diz boyunda.
Çizmelerin fiyatı da çok fazla…
Babası lastik ayakkabı almıştı çocuğa,
Öyle adisinden değildi hani,
İçleri de astarlıydı, sıcacık, fırın gibi…

Sağa sola baktı, yoktu hiç kimse,
Geç kalmıştı galiba okula yine.
Kar yeni yağmıştı, dört parmak yani,
Basınca taze kara gıcırdadı lastikleri.
Öyle güzeldi ki karın üzerindeki izleri;
Daldı çocuk onları seyretmeye,
Ne hayaller kurdu izlerin her birinde.
Unuttu sağı, solu, okulu, dersi,
Başladı okul yolunda geri geri gitmeye,
Yeni izleri seyrediyordu böylece.
Kendini kaptırmıştı bu oyuna iyice,
Güneş de yükselmişti epeyce.
Arkadan bir el dokundu omzuna hafifçe,
“Yeni galiba” dedi, “giy güle güle…”
Utandı çocuk fark edilince.
Cevap veremedi, kaldı öylece.
Sonra koşmaya başladı aklı başına gelince,
Vakit ne kadar ilerlese de.
Eğer rastlamasaydı Hasan Dede’ye,
Kim bilir daha ne kadar gidecekti gerisin geriye?

Vitrinlerde beklemekten usanan çocuksuz ayakkabılar,
Bir yerlerde de ayakkabı bekleyen çocuklar var.
Buluşturmalıyım onları tam orta yerde.
Ama iz yapmalı ayakkabılar
Tertemiz, taze karlar üzerinde.
Karlar tertemiz, tıpkı çocukların yürekleri gibi,
Kar izleri örter ya hani,
Çocukların yüreklerindeki acı izler de silinmeli
Tıpkı karların izleri örttüğü gibi…
Hep ileri ileri yürümeli çocuklar,
Bu acımasız dünyaya inat,
Dudaklarında en içten gülüşleri,
Kuş cıvıltısı gibi neşeli sesleri,
Ve bahar filizleri gibi hayalleri…

Naime Özeren

Aslında yorumlar şiirlerden uzun olmamalıdır etik olarak. Ama kusura bakma... Ekledim işte, yoruma eşlik etsin diye..

Kutladım anlamlı şiirinizi ve siz Canan Hanımcığım... Nicelerine... Sevgimle...

Kar'ın kararması, tuz'un kokmasına benzer. Ne var ki beyaz olan çok az şey kaldı.
Duyarlı yüreğine sağlık Canan hanım. Güzel ve anlamlıydı. Gönülden tebrikler.