Kapladı kar- buz Avlıca'daki hatıralarımı.
Uzanıp altında uyuduğum gürgen ağacını.
Kar altında kaldı çimenler;
Silindi ayak izlerim çimenlerden.
Çobanlık yaptığım ormanlarda,
Kalmadı ayak izlerimden eser.
Soğuk rüzgârlar okşuyor şimdi;
Bastığım yeri tırmandığım kayaları,
Nerde kaldı, çocuklarla, kuşların şarkıları?
Hiç yaşanmamış gibi, ses seda dindi.
Kaynak başında ekmek ısıttığımız ateş söndü;
Dumanını, küllerini rüzgâr alır götürürdü..
Sayıklatıyor eski yılları hatıralar
Sıcak günlerde önümüzden kaçışan;
Bukelamun, kertenkele yılan
Onlarda kar altında kaldı anlaşılan.
Yine bir duman bastırdı Avlıca'yı,
Görülmez oldu dört yan.
Kayalıktaki çam doruklarını
Kırdı dallarını yağan kar.
Oba evlerinin üstünden;
Okşayıp geçiyor rüzgâr.
Buz tuttu dere, tepe, yol, meydan.
Odun taşıdığım eşeğimin izleri;
Silindi çamurlardan.
3 şubat 1970
Noter n. 3616
.
Kayıt Tarihi : 26.10.2007 20:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir ve şiirlerimin altına yorum olarak (....) koyup geçen zatı muhterem beni kendi şiir gruplarına davet etti. TRT2 'de ressam olarak kendini belirtti. Kendi adını vermekten çekinen zatın grubuna iştirak etmek istemedim..
Okşayıp geçiyor rüzgâr.
Buz tuttu dere, tepe, yol, meydan.
Odun taşıdığım eşeğimin izleri;
Silindi çamurlardan.
38 YIL ÖNCEKİ AVLICA İLE ŞİMDİ ARASINDA FARK VARMI İNANIN MERAK ETTİM. SİZE BU GÜZEL ŞİİR İÇİN İLHAM OLAN KARLI OBAYI CANLANDIRDIM GÖZÜMDE KUTLUYORUM DEĞERLİ ÜSTADIM SAYGILARIMLA
TÜM YORUMLAR (3)