Kar Altında Şiiri - Zikrettin Karaca

İki künye, iki beden, kuzularım kar altında,
Sorulurmu niçin neden? sızılarım kar altında.

Sarıkamış tekerrürü, iki çınar baktı geçti,
O yılların acıları, bu yıl yine yaktı geçti.

Şafak söktü, Mihfer'inde, alnındeki nur üşüdü,
Kımıldadı dört bir yana,ruhu dondu ter üşüdü.

Ey kılavuz, ey Mabud şehadet'ler senin için,
Dergahında hiçmi yer yok, bir lahza'da benim için.

Kır kabuğu, yer çatlasın, Alem-i sarsın farkın,
Emir senin, hüküm sensin, durmasın dönsün çarkın.

Karaca be, sende kimsin, bu toprakta payın mı var,
Bir Mehmed'e ikramın mı.! bir Mehmede suyun mu var...

Zikrettin Karaca