Memleket isterdim, ölümün olmadığı binalar isterdim. Acı seslerin olmadığı şehirler, duymak isterdim. Beyaza bulanık, kararmayan şehirler, görmek isterdim. Anneler, çocuklarının büyüdüğünü gören anneler, babalar, dedeler, nineler görmek isterdim. Bir gecede yok olmayan aileler, görmek isterdim. Dertsiz günler, acının soğuğa bulanmadığı günler ve geceler görmek isterdim. Fotoğrafların eksilmediği anılar, görmeyi isterdim. Okullar isterdim, her biri dolu dolu olan okullar. Acıyla bakan gözler değil de gülen umutlu gözler, görmek isterdim. Ben, yaşamayı isterdim. Nur Banu Kanpara 08.02.2023 Doğubayazıt /Ağrı
Tamamını Oku
Teşekkür ederim.
Duygu yüklü
şiirinizi
beğeni ile okudum
Teşekkür ederim.
Gurbet günlerinde yazdığım ilk şiirim oldu.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta