Kefene büründü karla;
Dedemden kalan tarla.
Esiyor rüzgar üstünden; tozuyor kar
Uçuşan karda ne hayallerim var!
Nebatatın anası toprak.
Kar kefeni eriyince bak;
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta