Kar Şiiri - Ekrem Akgümüş

Keskin akar karın suyu
Kimi sihir der kimi büyü
Bazen lapa olur bazen tozu
Dökülür gökten bilinmez türü.

Geceden yağmış tutmuş yolları
Kıl çadırları akar suları
Bürünmüş beyaza evimin yolları
Akçaağaç eğer dallarını.

Bir gayretle açılır mektebin yolları
Beyaz kapladı yamaç dağı ovaları
Türkü söyler gazel okur sobaları
Bir başka tütüyor hasretin bacaları.

Bir demlik fokurdar tren edasında
Buz sarkmış toprağa düşme sevdasında
Bir damla yeşermiş kardelen edasında
Dışım karlarla kaplı içim korun ortasında.

Kartopu mu oynasak kızak mı kaysak?
Çocukça coşup buz mu kırsak?
Ateş yakıp başında toplansak
Ellerimiz titrese biz ısınsak.

Şöyle okkalı bir üşüsek
Dizlerimiz titrese biz gülüşsek
Çocuklar gibi şen olup sevinsek
Yağsa lapa lapa tepemize kadar gömülsek.

Dumanı eksilmez gündüz gece
Durmadan yağsa bin bir gece
Dilimde türkü gönlümde nice
İçime kar yağsa gündüz gece.