Kar Şiiri - İsmet Kanat

Heva ile oldum dalalet,
Tabiki kalkar adalet,
Alınır kandaki asalet,
Şeref ve onur kalmayınca.

İşçi saten yok olmuş,
Çogu aclıga kul olmuş,
Kul kula küs olmuş,
Kandaki asalet yok olunca.

Mülkün senin ilah olmuş,
Yaradana küstah olmuş,
Köpekler vezir olmuş,
Çar ve çakal bir olunca.

Sen, sen ol karınca,
Karınca kararınca,
Yük taşır omuzunda,
Tedbir al kar yagınca.

Adalet kücük karınca,
Saz çalar yaz olunca,
Dalalet çır çır böcegi,
Muhtaç olur kar yagınca.

Ömür süs,kuaför,
Mülkünde çok şöför,
Sen yaş pastasını üfür,
Gençligine kar yagınca.

Üretmez  beyin kullanmaz,
İnsan insana çullanmaz,
İnternette tıklanmaz,
Aklına kar yagınca.