Kar Şiiri - Mevlüt Öztürk

Karlar siyahları örttüğünde kalbimdeki yaralar donar
Bilir misin geceler ışıklarını söndürdüğünde gözlerim solar
Şimdi bilmem ki soğuğu kıracak bir gülümsemeni istesem
Karanlığı aydınlık yapacak gözlerinin renklerinde bitmesem

Her müziğin sözleri bittiğinde sesinin tınısı kulaklarımda çınlar
Bir masada kelimelerimle konuşsam senin hakkında mürekkebim ağlar
Sessizce daldığım uykudan gidişinin kabuslarıyla korkarım
Nereye gittiğini nerede olduğunu yüreğimin sızısına sorarım