KAR
Kefene büründü karla;
Dedemden kalan tarla.
Esiyor rüzgar; tozuyor kar.
Uçuşan karda ne hayallerim var!
Nebatatın anası toprak.
Kar kefeni eriyince bak!
Topraktan filiz çıkarak;
Ba'sü be'de'l-mevti yaşar.
24.12.2017/Kızılcabölük
Yunus İleminKayıt Tarihi : 4.4.2018 07:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!