Durmadan yağan karın taneleri
Birbirine değmeden sanki ayrıymış gibi
Ebedi bir sessizlik
Gel diyor gel , gel içeri
Kar yağıyor karanlıklara
Keskin bıçak misali hatırlara
Beyaz bir sükût sarıyor her yeri
Gel diyor gel , gel içeri
Bırak insanların nankörlüklerini
Bırak kalplerindeki eşsiz nefreti
Yiyip bitirsinler birbirlerini
Sen gel dinle , huzur veren sessizliği
Sokak lambasındaki kar taneleri
Düşlüyor ayrı kalanlar birbirlerini
Kulaklarına geliyor naif bir musiki
Gel diyor gel , var bu sukutun evveli
Kayıt Tarihi : 7.1.2021 01:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!