Kar Şiiri - Mir Murat Demir

KAR
Yağarken ne fazla, karışmaz ötekine asla
Bilemedik, mümkün, çok bir arada kar
Az insan, yedik bir birimizi, katlettik, yas’la
Tutturamadık düzeni, olamadık yar
Bu hayatlar vermez huzur, olmaz kar
Sardı her yanımızı, yetti canımıza efkar
Üşümesin, donmasın canlar, ev, barınak, hanlar
Yürekli, aklıselim insan bilir, ancak o anlar
Donmasın insan, yanmasın yürek, akmasın kanlar
Kar yağsa da, tufan, sis, tipi, kapansa yollar
Neşeyle, çığlık çığlığa oynasın çocuklar
Canlara can gerek, yürekle hep sarılsalar

Mir Murat Demir