Pamuk pamuk kar yağıyor pencereden
Ben hüzünle seyrediyorum
Keşke kardan adamın koluna girip
Çocukluğum gelse, diyorum!
Kar yağıyor lapa lapa
Üşümekten korkuyorum
Anamın ördüğü yün çoraplar çocukluğumda kalmış
Bulamıyorum…
Toprak damlar üstüne kar yağıyor
Ellerimle kürüyorum
Tek parmaklı eldivenim ıslanmış
Kızağımı buzda sürüyorum
Kar yağıyor dur duraksız
Eve ancak akşam varıyorum
Çorabım kaskatı, elim uyuşmuş
Babam kızacak biliyorum
Kar yağıyor bahtımın üzerine
Bembeyaz düşlerden uyanıyorum
Kartopuna tutuyorum cümle dertleri
Ben hayata böyle dayanıyorum…
Kayıt Tarihi : 29.12.2019 16:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Çarboğa](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/29/kar-485.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!