Gözlerimden uyku yerine hüzün akarken
Baktım camdan tam güneş ağarırken
Sisli havanın içinde turumcumsu renk
Gece gündüze eşit birbirine denk
Havaya çökmüş ağır duman kokusu
Nefesini yakarken meraklandırır ruhumu
Kar istersin hava soğuk titrersin
Esen rüzgar yüreğine değer serin serin
Gök kızarır toplamaya başlar karı
Güneşin rengi değiştirir toprağı
Birbirine benzemez her biri değişik
Yere değerken olur hepsi birlik
Karın gelin renginde yere süzülüşü
Son kalan yaprakların karla örtülüşü
Yok olur habitatın yaşam korkusu
Kaplar her şeyi derin ölüm uykusu
Kayıt Tarihi : 22.6.2019 09:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Engin Dönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/22/kar-477.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!