Kar Şiiri - İsmail Kırgıl

dışarda bembeyaz kar
hava soğuk mu soğuk
içerde kömür sobası -gümbürdeyen-
üzerinde yeni çizilmiş kestaneler
çatır çatır ses çıkarıyor
hoş bir koku yayılıyor odaya..

dışarda yapraksız çıplak bir ağaç
neyse ki ayıbını yağan kar örtmüş
çelimsiz bir serçe konmuş ince dalına
ikisi de birbirinden perişan..

odanın penceresinde bir çift mutlu göz
dışarda yağan karı seyre dalmış
ilişse de gözleri titreyen serçeye
ağzından çıkan dumanlar kapatıyor herşeyi

ey kar ! sen ne güzel bir örtüsün
kimse görmeyecek artık titreyen serçeyi
ey nefes ! sen ne güzel kapatıyorsun
bir çift gözün baktığı pencereyi..

19 Aralık 2017