Üşüyorum çavlan yürekli
Hohla ellerimi
Kar tutu
Sana gelen yollarımı
Gürültüsüz tozarak
İnce kör bir dövüşte
Pul pul kırıldı
Yüzümde günlerce.
Günlerce yüzümden düşmeyen
Burukluğu yüreğimde duyarak
Camlarda donmuş buğulu bir ses
Bir ses davudi ve yumuşak.
Üşüyorum çavlan yürekli
Hohla ellerimi
Saçaklarda kar salkımı
Kuşsuz tüneklerde sessiz buz okları
Batıyor gözlerime sivri ve derin
Sana koşuyorum
Epriyen yakamda kar lapası
Ardımda bir kedinin yumuşak sesi
Dantelalı ipek mendil gibi dalgalanıyor
Oysa kar tutmuş
Sana gelen gizli yollarımı.
Kayıt Tarihi : 15.2.2017 16:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!