Dağılınca teneffüs çığlıkları:
Vehim bir telaş sarardı birden;
Tarifesiz yolculuk başlardı sanki.
Şehrin ıpıssız varoşlarına inmeden.
Usulca yanaşan taşıtların ışıkları:
Yalnızlık yansılayan spotlardı;
Soğurdukça hüzünlü akşamları…
Loş koltuğa ilişince… Bir elimde!
Ünlü şair’den ‘Kimi Sevsem Sensin’
Diye, okudukça ağladığım satırlar;
Dışarıda kar beyaz tundralar,
Kavuşma sevincimin rüyaları,
Cama yazdığım hayaller…
Sen! Bitmeyen şiirsin gönlümde.
Kayıt Tarihi : 13.8.2015 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!