Kırıldı kalemim, ferman kesin.
Asla unutamayacak bu gözler, o sureti.
Rahmet yağarken hatırlayacak seni.
Dalıp uzaklara tefekkür ederken kurcalayacaksın bu havsalayı.
En umulmadık anda hayalin belirecek karşımda.
Lisanım yetmeyecek olanları anlatmaya.
Ey bu müstesna hayal, neye kırgınım biliyor musun?
Niye kendine yazılan bu şiirlerden olmayacak hiç haberdar?
Kayıt Tarihi : 31.7.2014 15:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!