Kar Şiiri - Erkan Gerenlik

Kar yağdı biraz önce bizim buralara.
Umursamadım önce, sonra bakakaldım sebepsiz.
Bazen inceden yağdı, bazen lapa lapa.
Sürmedi fazla, on onbeş dakikada dindi isteksiz.

Heryer, çamaşır ipleri bile bembeyazdı kar durduğunda.
Dışarı çıkmak geçti içimden, ama erindim nedensiz.
Uzandığım kanepede pencereden izlemekle yetindim.
Çok durmadı zaten, beş on dakika da eridi isteksiz.

Beyazlık yerini çamurlara ve ilk haline bıraktı eridiğinde.
Çamaşır ipleri ve ağaçlar çıplak kalmış gibi duruyordu.
Kara bulutlar oluşmuş havada, sanki yağmak istemiyordu.
Yere ve havaya baktım, sonra uyumak istedim isteksiz.