havada kar kokusu var kardeşim
damarları kesilmiş dalların
çürümüş yaprakların ve
tanrı bilir başka pek çok şeyin
bilinen en titiz çöpçüsü… kar
o örttükçe yaraların ve çöplerin üstünü
çevremi kaplayan sessizliğin içinde
ve düşlerimde görürüm
lanet okuyarak çırpınanları
o keskin soğuk örtünün içinde
havada kar kokusu var kardeşim
kış önümüzde soğuk bir duvar örecek
iki bin on iki gelecek ve zor çok zor geçecek
renkli rüya yok tek dişi kalmış canavar
gözler önünde aşikar çürüyüp gidene dek
havada kar kokusu var kardeşim
kabusum ve felaketim
Kayıt Tarihi : 24.7.2012 12:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ertan](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/24/kar-270.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!