Kar Şiiri - Hikmet Küçük

Gökten iniverip yağan,
Bulutların kırpıntısı.
Her bir tanesiyle artar,
Yüreğimin çırpıntısı.

Yere mi, ruha mı düşer?
Yağdı, her yer bembeyaz.
Belli ki yalnız değil,
Hemen peşinde ayaz.

Bak ufuklar dopdolu,
Gözükmez oldu güneş.
Kardır gökyüzünde,
Yağmurlara kardeş.

Lapa lapa dönerek,
Hep damlara biniyor,
Düşüşen her bir tane,
Meleklerle iniyor.

Ne de maharetlidir,
Altı köşeli pamuk.
Pek acelesi var ki,
İnişi pek te çabuk.

Kar yağdı ve bir anda,
Renkleniverdi bak kış.
Kar, semadan rahmetle,
Toprağa doğru akış.

(Eskişehir 29/1/2004)