Ankara'ya kar yağıyor.
Çocuksu bir saflığa bürünüyor,
Ankara'nın slogan yemiş sokakları.
Karda küçük ayak izleri bırakıyor çocukluğum.
Tek korkum oluyor yine burnunu yediğim kardan adamlar.
Ve yine tek savaşım oluyor kartopu savaşı.
Ellerim üşüyor, terliyorum yine.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta