Kar Şiiri - Sevim Atan

Sabahın ilk ışıkları ile
Güne şarkı söyleyerek başlayan
Ve gün boyu devam eden kuşlar,
Güle aşkını ilan eden bülbül,
Gökyüzüyle bir bütün olan bulutlar,
İçimizi olduğu gibi dünyayı ısıtan güneş,
Bembeyaz, saflığı anlatan kar,
Sonbaharda sarı, yeşil, kırmızı,
İlkbaharda yemyeşil, cıvıl cıvıl ağaçlar,
Seni ve beni gördü mü öpüşürken
Dönem dönem o ağacın altında?
Söylediler mi aşkımızı başkasına?
Bülbül bizi kıskandı mı?
Ağaçlar arasında masal olduk mu?
Dolanıyor muyuz dillerde Karadut gibi?
Kara sevda kavuşamamaktan değil midir ki?
Sen gittin bir çığ olup dağlara kar oldun,
Bulut hüzünlenip benimle ağladı mı?
Güneş üzüntüsünden karalara büründü mü?
Kuşlar dayanamayıp buraları terk etti mi?
Kar, ya o seni benden alan hain kar
Sevdamızın ateşinden eridi mi?
Ya o ağaç, kurudu mu gördüklerinden sonra?
Bülbüle güle kavuşamama korkusu düştü mü?
Benim bulamadığım cevabı onlar buldu mu?
Seni donduran kar mutlu mu şimdi?
Nikahımıza şahitlik edecek kuşlar neredesiniz şimdi?
Aşkımın yanında mı? Onun gittiği yerde mi?
Her kar yağdığında yağacak mısın başıma sevgili?

Sevim Atan
1998