Kar Şiiri - Osman Kadir Kutlu

Soğuğa dayanamaz da yağar ya kar
Cömertçe sergiler beyazlığını
Soyup havanın ayazlığını
Şehre giydirir yazlığını
Soğuğa dayanamaz da yağar...yakar...

Taneler kavuşur,bakmışsın sokakta kar
Omuz omuza almışlardır onca yolu
Birinin diğerine dokunmamıştır kolu
Beyaz gelinlikler sarınca sağı solu
Taneler kavuşur,yüzüklerini sokak takar.

Herşeyin sonu farklı,erir mesela kar
Veda edip beyaz taç giydirdiği dağlara
Ab-ı hayat olur tarlalara,bağlara
Ölürken de yaşatma dersi verir çağlara
Duygulanır barajlar,gözlerinden sel akar.

Kendi için diktirdiği kefen,urba; kar
Üryandır bu dünyadan göçüp giderken
İnsanlar,arkasından 'iyi bilirdik' derken
Birileri ağlarken; 'daha çok erken'
Çocuk; yerdeki kömüre,atkıya,havuça bakar.

2007