Kar Şiiri - Arif Toprak

kar

kar gibi ellerin vardı
kar kokan gözlerin
ansızın bırakıp gittin
sessiz sedasız
kimsesiz kaldım
kuş uçmaz kervan geçmez ellerim
alıştı yokluğuna
adres bilmez gözlerim de
yüreğimin en uç noktasındasın
orası da bana ait değil
belki de kar tıkamıştı
yüreğime giden tüm damarlarımı
yüreğim yolları kar yüzünden tıkanmış
köy yolları gibi şimdi
etkili değilim
yetkili de
unutmaya

ocak/06