Kaptırdım Kendimi Şiiri - Asya Yıldız

ne o puslu görüntüler var sana dair
ne de yokluğunun sancısı cektiğim.

kaptırdım kendimi, dalgalar üstünde
sevginin seherinde rakseden bir kadınım.
tek tek açtın yapraklarımı ellerinle
kendimi kenara çektim, yüreğim senin,
sevginle bir bir açıldı kilitli odalarım
üzerine titrediğim neyim varsa şimdi,
şimdi senin sevgili, otur yanıma...

birlikte seyredelim geceleri gökyüzünü
bana hikayeler anlat aşka dair hadi;
dökülsün dilinde ne var ne yoksa söylenecek
kalmasın tek bir kelime sevdaya dair.

bir sarhoşluk musallat oldu, başım dönüyor
kıpkızıl, kendinden geçmiş bir ateş parçasıyım;
nereye dokunsam kendimden bir parçam kalıyor
ve ben herşeye rağmen katlanarak büyüyorum.

başım dönüyor, yalnız bırakma beni n'olur!
gözlerime bakarak tut ellerimden, götür
masalların renkli kır çiçekleriyle donat beni.
inandır, sevdaya yürek gerek, atalım demirleri
ben Tanrı misafirim, şefkatle sar beni...

hüzünlü yüzüne neş'e peçesini çekmiş rakkas
dans ediyor aşkımın şerefine yıllanmış masada,
kaldırıp elimdeki son bir kadeh kırmızı şarabı
sonuna dek içiyorum, sarhoşluğuma inat.
kıvamı tamam, sabaha dek sev şöminenin önünde
içimdeki ateş yüzüne yansısın kıpkızıl...

kaptırdım kalbimi bir yıldızın parlaklığına
yazdım üzerine adımı, bıraktım arka kapına.