Her an karada kalıp, denizi özleyerek
Yüreğinde hasreti, çeker kaptanın kızı
Gidenler gelir diye yolları gözleyerek
İçi içine sığmaz bakar kaptanın kızı
Dalgalar gidip gelir düşlerken kayakları
Yol alır su üstünde elinde dayakları
Elmas gibi kumlarda batarken ayakları
İnci gibi göz yaşı döker kaptanın kızı
Güneşin batışında tutarak nefesini
Yaklaşan son gemide beklerken efesini
Güvercinler terkeder büyücünün fesini
Gözünü değneğine diker kaptanın kızı
Sabahın seherinde artık ağlamamakta
Şu an karada iken akıp çağlamamakta
Nameleri döktürüp yürek dağlamamakta
Bunca hasret boynunu büker kaptanın kızı
Kayıt Tarihi : 1.10.2006 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevinç Atan'ın Kaptanın kızı şiirine nazıre
Mikdat hocam ben bu kaptanın kızını tanıyacak gibiyim ama nereden?
Sanki çok yakından bildiğim birine benziyor?
İmbatlarla , martılarla , yelkenlerle bir aşinalığı var galiba..
Aklını mavilere takmış , bir yudum suya hasret kalmış biri sanki...
İçim ısındı birden bire.
Görürseniz benden de selam edin olur mu efendim?
....
Sayın hocam bu harika şiire , bu güzel nazireye gönül dolusu teşekkür ederim...
Çok anlamlı ve etkileyici..
Usta kaleminize her tarzın yakışmasının yanı sıra nazirelerde de bir numara olduğunuzu biliyoruz...
İlhamınız bol kaleminiz daim olsun diyor ,
Anavatandan Hollanda'ya selam sevgi ve saygılar yolluyorum...
Sevinç Atan/ Ankara
TÜM YORUMLAR (1)