Kaptanım Şiiri - Mühendisin Şiir Defteri

Bir gemiydi yalnızlığım
Rotadan çıktıkça bir pusula uzattı Kaptan'ım
Deli nefsim bazen güneye bazen kuzeye
Yalpaladı durdu.
Dur.
Dur, dedim
Az ileride girdap var, bekle.

Serin sulara gömüldü yalnızlığım
İçine atıldım, buruşturup attı bir kıyıya
Sen beni yanınca kül olup yok olacak bir kağıt mı sandın?
Bir yanımdı sanki hep yalnızlığım

Hani bir derdim de yok onunla
İçimin yağmuru o
Onsuz akmayacak sanki pınarlar
Kuruyup kalacak topraklar
İşte o yüzden ne git derim sana
Ne de gitme!