Kar yağdı kar
Kirpiklerime düştü her tanesi
Kucağında taşıdığı her kedi
Gün geldi kesti nefesimi
Kapısını açtığım bu kafesi
Yok etti bir bilinmezlik darbesi
Yarın alacağım nefesi
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
İmkansızı yürekte taşımak hep en zor zanaattir. Çok yorar. Bir de üstüne bilinmezlik yüklenmiş se, girdaba çeker durur.
Tecrübe böyle böyle kazanılıyor malesef..
Umutla dövülmüş demiri atmamayı, düşük omuzlar, ağaran saçlar ve buruk ama inadına gülümseme yükleyerek öğretiyor hayat...
Ellerinize yüreğinize sağlık
Tebrikler şair
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta