Soguktu yine yagmurlu bir kış akşamı.
Üç yigit yürek adana gecelerine dadandık.
Umut içimizde kor gibi yanmaktaydı.
Çünki yüreklerimizle oradaydık.
Masamızda bir yetmişlik rakı.
Mezeler tastamam muhabbet cabası.
Ah.. bir sen eksiksin be kaptan.
Yıkılası gecede sensizlik katran karası.
Gökgürültüsü, yıldırımlar ve afet,
Kara umma gibi indi gidişin.
Öylece ortada bıraktın bizi.
Kanayan yanlarımız kaldı şimdi.
Hayallerimiz vardı otogardan aldıgımızda seni.
Bakışlarındı yapacaklarımızın özeti.
Yakmadi böyle bizi ne maddi nede manevi.
Ah.. be kaptan öylece ortada bıraktın bizi.
Kayıt Tarihi : 30.11.2006 08:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özdemir Ünler](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/30/kaptan-amcam-nebi-unler-e-hatiramdir.jpg)
Bırak kaptan olmayı, tayfa olmayı bile düşlemeyen birine umut bağlanırsa sonu böyle yıkım olur Yiğenim. benim kendime bile faydam yokken size nasıl kaptan olabilirim. güzel bir şiir tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (2)