neticede bir kaptanız
kendi gemimizde
yıllarca ne fırtınalar atlattık
tekneye su aldırmadan
yolumuz zamandı
ucu bucağı olmayan
şimdi demir attık artık
adını emeklilik koymuşlar
hadi diyende var hala
bekleme beni kader
yoruldum artık
kendine başka kaptan ara
dedim
teknenin bordosun da
son balıkları tutmaya
son güneşleri yol etmeye
ancak takatimiz kaldı
martılar bile gitti bak
balıktan umut yok anla
gecenin sessizinde sadece
anılar var hayatımda
bir de sana beslediğim umutlar
ve hepsi kırık dökük eski
aynı benim gibi senden uzak..
24-02-19 şa
Kayıt Tarihi : 24.2.2019 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!