Yorgun başını eğdi, saatine baktı, anladı vaktin gelişini
Söndürdü gözündeki ışığı, sildi yüzündeki gülüşünü
Zaten şaştı pusulası, haritayı da fırlattı bir kenara
Aklı karışık, düşü kırık dökük, avuçlarındaysa yara
Açtı yelkenleri, demir aldı o narin şehrin limanından
Yara alsa da gövdesi terk etmedi gemisini o mağrur kaptan
Önce kurdu tüm cehaletiyle isyankâr birkaç cümle
Sonra kucakladı yalnızlığını buruk bir tebessümle
Konuşmaya azmetmişti unuttuğu aşk-ı lisanı
Dilin yandı be büyük dünyanın küçük insanı
Kayıt Tarihi : 22.3.2017 09:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uzanıp da erişemediğim, kısa ama tatlı bir sevdayı bu dizelerle azat ettim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!