Kaptan Şiiri - Gökay Ataç

Çıkmaz duyguların estiği yönlerde
Bandırıyorum kalemimi mürekkeplere
İçimde karmaşık, korku dolu duygular
Var olmamışçasına endişeleniyorum hayatla

Yok olmak, boyun eğmek aklımdan bile geçmiyor
Doğrusu niye geçsin ki? Bu kadar da ucuz olamaz diyorum
Kaybetmek ve boyun eğmek bu kadar yakın olamaz
Doğrusu yine düşünceler bataklığındayım

Uzun duvarlar üzerine fazla kafa yorarken
Fark ediyorum zamanın aktığını
Altı boş fırsatları kaçırdığıma yanarken
Beynim son sürat uyarıyor beni

Saatlar geçtikten sonra ancak
Fark ediyorum ki birkaç satır
Sadece birkaç satırın anlattığı
Boş ve önemsiz hatıralar.

Tüm hatıralar ve aşklar aslında
Boş ve önemsiz 2 satırın bıraksanız saatlerce dertleşeceği
Önemsiz kafa yorgunluğu, laf kalabalığı
Doğrusu, yalnızlıktan çektiğimi getiremez kalabalık

Yine de dişimi saatlere takıp bekliyorum
Uğraşıyorum renkli dünyadan biraz renk kapmak için ama
Doğrusu be kaptan epey zor oluyor
Renksiz bedenimi ve zihnimi karanlık rüzgarlara boyamak

Pembe çiçeklere bakarken hayat
Vuruyor beni aniden yeşil yapraklarda
Ey Allah’ım ne güzel yaratmışsın
Ağzım açık bakarken evde de şirini yazıyorum işte

Boş uğraşlar değil de en çok bu doğa beni vuruyor
Tutuluyorum hiç olmaksızın aniden
Hayat bu ya yoruyor ve yakıyor
Doğrusu sarsılıyorum be kaptan
Tüm düşmanlara inat yaşıyorum be
kaptan…

Kaptan 2017