Kaptan Şiiri - Kaan Karaduman

Hani gemilerin sancakları vardır ya,
Hep özenmişimdir oraya hep doğru yere götürür gibi geliyor bana..
Kaptanlar sanki hiç yanılmazmış gibi geliyor işte.
Birde denizin ortasında nikâh kıyabiliyorlar ya onu da sevmişimdir.

Ben aslında ne çok şeyi seviyorum, şöyle oturdum bir düşündüm de,
Valla say say bitmez.
Birde kaptanların her limanda bir sevgilileri olur ya hesapta onu da çok seviyorum.
Her ne kadar biraz hayal ürünü olsa da.

İnsanın adı çıkacağına canı cıksın diye boş yere söylememişler, ama benim canım çıkmıyor hala yaşıyorum!
Hep arkana bakmadan mı gidersin böyle?
Geride kalan gözyaşını silmez misin hiç?
Peki, hoşça kal o zaman...
El sallamayı unutma lütfen!
Bana inanamamandır asıl olan sorun..

Sevginin zıttı nefret değildir kayıtsızlıktır, demek ki hala beni umursuyorsun ne güzel..
İnsanlar ilk ne zaman öpüştüklerini hatırlıyor, ilk bakışmalarını, ilk dinledikleri şarkıları
Peki ya ben?
Ahh!
Boş versene.
Beni sevmek için tek bir sebep söyle, sonra benden nefret edeceksin!
Evet, aldatıldığımı hatırlıyorum.

Söylenebilecekleri söyledim, yargılamak bana kalmış..
Niye bu kadar gerçekçiyim ki, biraz yalan söylesem daha kolay olmaz mı?
Ayrıca yatıp uyumam lazım!
Gelsene birlikte yatıp uyuyalım yine eskisi gibi,
Hem arada biraz oynaşırız, zaten sonrası malum işte.
Ben o biçimlerdenim işte..
Ne sigaranın suçu var ne de alkolün tek suçlu benim bir benim öteki, bir de öteki ben.

Seni suçlamıyorum ki!
Suç bende.
Arada açıp bakıyorum bana yazdığın o kırıcı cümleye, tam onarmışken tekrar kırıyorum bir sonraki rutin tekrarı beklemeye geçiyorum sessizce.
Sana hala kızgınım!
Şimdi biraz uyku…

SAYGILARIMLA…
27/11/2011 01:28 (Kaptan)