Olmayan tehtitlerin var olduğu ülkede,
Umutlar bittiğinden tükenemiyor.
Her köşe başında bir teşklilat var,
Kuşlar konmaktan ürküyor.
Sivil giyimliler dallanıp bıdaklanıyor,
Yapraksız ormanlar çoğalıyor,
Manzaralar kapanıyor.
Günler aynılaşıp çekilmez bir hal alıyor.
Dert her zamankinden daha da derinleşiyor,
Hemdert ortalıkta gözükmüyor.
Ne yapmalı?
Benim kendime ve sana biriktirdiğim cevaplarım,
Bu düzenin çarkına çomak sokar mı ?
Yoksa bırakalım da şöyle mi haykıralım :
Yaşasın, bizden yürüten bu geminin kaptanı!
Kayıt Tarihi : 2.11.2024 13:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!