Başarırdı her zaman, böyle çıkartmaları,
Hissederdi önceden, fenersi kayalıkları,
İyi bilirdi, üstünde hayat olan adaları,
Yinede bulurdu, hep karşılıksız aşkları.
Kaderi karalıymış, bu usta kaptanın,
Her seferinde, oyununa gelmiş şeytanın,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta