Kapris Şiiri - Enis Özel

Ben yorgunum
Yorgunluğa mahkum bir insanım
Benim kaderim bu
Sevgiden, sevgiliden, arkadaştan yana
Hiç bir zaman şansım yoktu, olamadı

Tam bulmuşken sımsıcak bir sevgiliyi,
Bulduğumu sanmışken
Özlemlerim, umutlarım, hayallerim
küçücük bir kıvılcımın ateşlenmesiyle
Kalbimi sımsıcak bir duygu sarmışken
Bir anda külleniverdi...

Sende git haydi ne duruyorsun
Sevgi doluyken yüreğimiz
Aşkların en güzeli için çarpıyorken kalpler
İçin için yanıyorken bağrımız
Bırakıver kanasın

Leyla ve mecnun misali yolun başındayken
Sende git
Özlemlerimizi, hayallerimizi
Sende bitir,
Sende git
Sende bırak
Sende.