Evim sırtımdadır daim
ayaklarımın dokunduğu toprağa özdeş
yürürüm size göre ağır bana göre agır
kaplumbağayım ben, korkutmam kimseyi aslan gibi
ürkütmem kimseyi kurt gibi
ne kartal gibidir bakışlarım
ne tavşan gibidir ayaklarım
çocuklar da dokunur bana
evi olmayan yoksullar da
büyükler de dokunur bana
kalbi olmayan yoksunlar da
kaplumbağayım ben
sırtımda var bir kişilik yer
istersen gel
istersen bin
istersen
ister
is
i
biliyorum yine yavaşladı adımlarım
dedim ya evim sırtımdadır benim
kalbimle beraber
sevgimle beraber
hiçbir şeyden ziyade
her şeyden azade
yürüyeceğim kendimce
kaplumbağayım ben
kaplumbağa.
Kayıt Tarihi : 4.2.2011 18:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!