ey insan,anlattım sana sırasız hikayelerimi,
kalk gidelim dedim sen ayaklarını vuruyordun
tanrının arzına o ilk çocukluk yalnızlığıyla
dokun ve çok derindedir yaralarımız, ayyuka çıkıyor
sen susunca en savunmasız cephelerde yüzümüz sonra
fırtına çıkacak sanıyorum ayaklarımın tabanında,
bir ihtiyat suali cebimizde ve
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
