Kaplumbağa Masalı Şiiri - Ayşe Uçar

inzivaya çekilmiş bir kütüphanenin
sanat tarihi ile ilgili bir kitabin sayfasında
eski bir köşk fotoğrafının cumbalı kafesinde oturuyorum
küf tadında hatıralar ve yıpranmış bütün özlemler
tutsak zamanların kölesi ayak izlerim
önümde kapılar yok yollar yok pencereler yok
miadı dolmuş bir çınar gibi
kurumuş dallarım

öyle zor ki
geçen zamanı günleri ayları yılları
bir boşluğun içinden amaçsızca uğurlamak
hiç tarzım değil oysa benim bu hallerim
deli fişek gibi koşturan yerinde duramayan
biri için bu durum nasıl da
zül bilemezsiniz

ama
zoruma gitmiyor bazen
belki de hak ettim bunları belki de hak ettiğini yaşar insan
ruhumla bedenim arasındaki kavuşamayan uçurumlara kim
sebep olabilir ki
benden başka

burada günler
çok dingin ve sessizlik yoğun
sadece kağıt kokusu kitap kurdu ve toz parçaçıkları
dünyanın merkezinden uzakta dışarıdan baktığında görüntü var ses yok misali
yani kılımı kıpırtadmıyorum ve hiç bişeyin olması için zorlamıyorum
zaman ve vakit sınırlaması ne hiç bilmiyorum
Tanrım insan hem özgür hem tutsak nasıl olabilir
aklım almıyor bazen

kimsecikler
farkında değil uzaktan bakıyorum her şeye herkese
belki onlarda ilerde yaşayacak aynı durumları
( tabi ki farkında olmaları gerek)
yoksa ilk başta benim çektiğim acıları
onlarda çekeceklerdir

insan sanki sona gelmiş dayanmış gibi
düşünmeden edemiyor bu dünyanın sonu mu
yoksa kendi sonu mu?

elbette kendi sonu
dünya daha ne evreler atlatacak
ne canlar alacak ne ruhlar gelip gidecek
arz -ı alemden

kitabın sayfası hep açık
ben hep aynı cumbalı kafeste sallanan koltuğumda oturuyorum
öylece zekam ve zihnimle barışık
bedenimi dizginlemeyi
başardım sonunda

-amma
tamda oturtamadığım bi şeyler var yine de
kütüphanenin raflarında mütemadiyen dolaşan mini minnacık şeyler
ben durağan onlarsa canlı ve hareket halindeler
çok tatlılar onları hep göz seyrinde
tutuyorum

biri sarı renk
biri yeşil iki küçük süs kaplumbağası
(evde beslenenlerden)
yeşil olan hep önde sarı hep arkada bir türlü yetişemiyor
yeşil olana

bazen onların
aynı noktada buluştuklarını görüyorum
fakat her defasında hızlı bi şekilde uzaklaşıyor yeşil olan
sarı olansa hiç yılmıyor bir gün mutlaka yetişecek
ve kavuşacak ona

belki de işte o zaman sonum gelecek
son perdesi kapanacak hayatımın
ve uçacağım nihai huzura

şimdi merak ettiniz
bu kaplumbağalar da neyin nesi diyeceksiniz
ben tanıyorum onları hem de yakinen
söyleyeyim o zaman size de

sarı olan ruhum - yeşil olansa can’ım

-vazgeçişlerdeyim artık
yalan dolan olan bu dünyadan
bir gün unutulur gider bu sevimli kaplumbağa masalı da
-tevekkül halindeyim

-Tanrım anla beni
sen bilirsin senin her türlü rızana razıyım
sen ne dersen o....

20112023
11:56
ruhundevingenhalleri