Kapkaranlık Bir Tüneldeyim Şu Hayatta

Kapkaranlık bir tüneldeyim şu hayatta;
İki yanımdan uzanırken iki sonsuz duvar,
Ben bir çıkış yolu arıyorum hâlâ.

Ah bir görebilsem önümü keşke…
Geçip giderken insanlar hayatımdan
Şu sonsuza uzanan sessiz duvarlar gibi,
Sinsi sinsi bakarlar bana;
Zayıf ve yalnız, ölmek üzere bulurlar beni.

Kapkaranlık bir tüneldeyim şu hayatta;
İki yanımdan uzanırken iki sonsuz duvar
Ben bir çıkış yolu arıyorum hâlâ.

Bilirim, aslında bir farkı yoktur
Kapkaranlık bir tünelin insanlardan
Çünkü ben kurtulmaya çalıştıkça
Karanlıklardan bahsederler bana.

Kapkaranlık bir tüneldeyim şu hayatta
İki yanımdan uzanırken iki sonsuz duvar
Ağlayarak soruyorum:
Bir çıkış yolu var mıdır hâlâ?