Kapkara sakallarım
Gür, boğuk, karanlık
Sönük gözlerimin altından
Arza doğru sarkarlar
Uzar, uzar, uzar
Öyle ki arzı sararlar
İnsanlar tırmanır, yürür, oynar üzerinde
Hiç ses etmem
Kimseleri de incitmek istemem
Çekeni var
Yolanı var
Yakanı var
Ama hissetmem
Kökü bende değil mi zaten
Şu kapkara sakalların
Tek bir ricam var
Dinleyiniz! Küçük insanlar
Çok sigara içiyorsunuz
Külünü de sakallarıma atıyorsunuz
O yüzden ağarıyor ya
Benim gür, boğuk, karanlık sakallarım
Alp Eren
Kayıt Tarihi : 21.6.2017 02:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mütemadiyen sakallıyım. Ağarmaya başladı, vücudumu, arzımı saran zavallılar. Zannetmeyin yaşlandım ha, sigara külleri onlar. Mes'ulü de küçük insanlar, parmaklarım olmalılar.
![Alp Eren](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/21/kapkara-sakallarim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!