kapkara bir bulut sarmış çevremi
aydınlığa hasret yaşıyorum ben
buymuş evliliğin sözde keremi
mutluluğa hasret yaşıyorum ben
ne bir sevgi nede sevişme gördüm
bunca soğukluğa sebep ne sordum
anlattı dinledim beyhude durdum
ruhu ölü ile yaşıyorum ben
sanki buz kalıbı dokun dondurur
bin bir dalavere güya kandırır
her geçen gün biraz daha söndürür
ateş törpüsüyle yaşıyorum ben
mümkün olsa idi öldürürdüm hep
kökünü kazıyıp kaldırırdım hep
mutsuz olanları güldürürdüm hep
ıstırap içinde yaşıyorum ben
Kayıt Tarihi : 29.12.2023 19:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!