Kapkara Şiiri - Ersoy Oktay

Hiç karartma boşuna kendini,
Terk ediliyorsun,
Kim kanar sahte gözyaşına
Bundan hemen vazgeçiyorsun
İnsandım.
Duygularım vardı, en hassas
en İçlisinden.
Bir hızar ustalığıyla,
Santim santim eksilttin,
Ruhum kan revan, işte bittim.

Ne yeminler bozdum,
Hükmü Kalmadı, sözlerin.
Başladığım yere getiriyor bitişlerim.

Ve İstanbul bir vefasız yar, havasında bugün,
Tıpkı gözlerine benziyor şerefsizin.
Kapkara gözyaşları dökmede,
Ve bana öfkelenmede,
Sözde ona da koyuyor gidişim.