Ankara’da bir akşam üstüydü,
Leş kargaları üşüştü,
Aldılar çantasını zavallı bir kızın,
Yüzünde nedamet yoktu onca arsızın.
Ankara’da bir akşam üstüydü,
O dem insanlık ölmüştü,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun