Ankara’da bir akşam üstüydü,
Leş kargaları üşüştü,
Aldılar çantasını zavallı bir kızın,
Yüzünde nedamet yoktu onca arsızın.
Ankara’da bir akşam üstüydü,
O dem insanlık ölmüştü,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum