Kapıyı çal, pencereden gelme yar!

Zülüfleri gerdana düşen yar
Göğsümde zılgıt yemiş bir vefa
Damarlarımda vefasızlıktan bin cefa
Gitmek muradın varsa nuşe, tavafa
Kapıyı çal, pencereden gelme yar!

Gevher mi ararsın, aşka zinhar da
Çekilmez vebali, zehri menden alma
Mademki gönlünde, bir gönül varda
Ver geç selamını, yadımda kalma
Tütmek muradınsa nuşe, tavafa
Kapıyı çal, bacadan gelme yar!

Zannedilir muhabbet, hep sulak yerde
Nerde zevk, nerde safa, saki serap, sen orda!
Ne zamanki sevdaya düş, ellerini bir dağa ver de
Gör ki, aşk ne menem şeymiş! Ateşte, korda
Çaresiz kal, hele bir Tanrıdan adres sor da
Gitmek muradınsa nuşe, tavafa
Kapıyı çal, duvarı delme yar!

Bir hakir huşeyim, elde ayarım yok
Acıtmaz mı sanırsın kalbe giren altın ok
Yer yüzü bereket ya, yar yüzünde vefa yok
Sükutta saadet bulmuş, boş laflara karnı tok
Üzüm yemekse maksat, bu bağban üzülmez
Hangi yürek sevdaya tebessüm edip gülmez
Say ki yed-i beyza, gönlü okşayan el var
Gelmiyorsa içinden, yüze gülme yar
Gitmek istersen eğer nuşe, tavafa
Kapıdan gel, başka gelme yar!

Fecir tayflarını görsem ne, rüyamda
Afrodit’in hilesine kurban olmuş dünyamda
Aşka hu! Nefeslerin İzi, yerle gök arası camda
Mecnun Leyla’ya koşar, koşar iki eli kan revanda
Bir o yana, bir bu yana hayat, iki kapılı handa
Bir insan elleri yüreğinde, dehşetli bir tufanda
Vefa dediğin ne ki, iki heceden mürekkep söz değil mi?
Gördüğünü tanır bendeki göz, ya sendeki göz değil mi?
Özün sözüne denkse gel gidelim, gel nuşe tavafa
Geleceksen hepten gel, gitmek için gelme yar!
...

05.12.2008