on umut, nefes, düşünce
on heves
bir arada geçemiyor zaman bilince
gelecekleri
yanyana salınmıyor gecede düşler...
ter kokuyor
otobüste iş dönüşü
binemiyor duygular
ayrılıktan yorulanlar inemiyor
binilmiyor
koltuklar boş da aşık olacak yer yok
otobüs gitmiyor
yalnızlığa ulaşmak için gidenlerin yolcuğu tükenmiyor
kapıyı anahtarlar açmak ne acıdır kapısı açılana
torbaları tek başına taşımak
ucuz telefon faturası...
tek kişiyi arayamamak...
on umut, nefes, düşünce
on heves
bir arada geçemiyor zaman bilince
ev olabildiğine soğuk
ısınmıyor
sen yoksun ya olmuyor...
Kayıt Tarihi : 15.11.2006 15:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Ozoran](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/15/kapiyi-anahtarla-acanlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!