Kapıyı Açık Bırak

Yürüdüğüm yollarla büyüdüm
Hissetmedim geçip giden zamanın esintisini
Ansızın çarptı gitti sevdalar sağımdan solumdan
Bir çiçek büyüdü kalbimde güneşsiz susuz
Yalnızlık araladı kapıları taştan duvarlarda
Gözümde büyür her vakit yapmayı istediklerim
Süzgeçten geçirilir anılar ve tek tek seçilir
Hep en cesurları olur benliğimde biriken
Kolay değildi yürüdüğüm yollar
Dağlar denizlere paralel değildi mesela
Hep taşkın bir nehirdi kürek çekmeyi seçtiğim
Ağaçların arkasına saklanılmazdı saklambaçta
Korkunun arkasına saklanılamayacağı gibi sevdalarda
Ömrün bitmesi imkansızdı bazen
Bazen de geçer günler bir adımlık yol gibi
Tekin değildi yürüdüğüm sokaklar
Her adımda ayrı bir telaş
Hızlı ve yumuşak adımlardım bazen
Sen de ben de bitiktik sanki
Hangimiz hareketsiz kaldık bilmiyorum
Bir adım daha atmak hangimize zor geldi
Kim bu çevremde koşanlar
Bir dakika!
Bir dakika gitmeyin! Söyleyin!
Söyleyin hangi nilüfer tartar ağırlığımı...
Sen en iyisi dur
Bir yolunu bulurum gelmenin
Bekle... ya da bekleme
Kapıyı açık bırak yeter
Ben gelmesemde biri gelir illa ki
Belki bende girerim en yakın kapıdan içeri
Bilirim zordur kalbe meydan okumak
Ama ömür tektir yaşanacak
Sen iyisi mi kapıyı açık bırak