Kapitalist zaman aralığına denk gelen insan, tabiatı tek yönüyle örnek aldı. Ya av ya da avcı olmak! İlk seçeneği pek kimse tercih etmedi. Büyük çoğunluk ise acımasız birer avcı olmak için bütün seçenekleri zorladı. Gönlüne taş dizen, dilini bileyen, gözlerine nefret eken, elleriyle keder saçan insanlar türedi. Yani profesyonel avcılar... Hesapta olmayan tek bir şey vardı; yavaş yavaş tükenince avlar, kendilerini avlamaya başladı avcılar!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta