kapısındayım
kalemi kağıdı alıp
içlerine acılar yağdıra yağdıra
taze bir şiir doğurmanın
zincirleimi alıp
...bileklerimi kanata kanata
uzun bir yola çıkmanın
kapısındayım
bütün yaprakları dökülüyor rüzgara
nehre varan izlerle aşkın
çaresiz kaybetmenin
kapısındayım
ne söylesem boş ve
bütün söylediklerim boşlukta
artık acıtmıyor bile kanaması
aldırmıyorumda asla
önce düşlerim siliniyor
geçmiş günlerin içinden
kaybedilecek ne varsa
kapısındayım
birşeyler hatırlıyorum ve
karanlığa akıtıyorum hepsini
sonsuzluk olmanın
kapısındayım
..
18/11/2009
Mustafa SOYLU
Kayıt Tarihi : 5.1.2011 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!