Kapısında Sen Varsın Şiiri - Avni Temiz

Öyle dünya kurdum ki, hayalimde senleyken,
Gönül denen sarayın, yapısında sen varsın.
Kara kaş kara gözler, beni benden ederken;
-Almışsın yüreğimi, tapusunda sen varsın,
-Başka kimse giremez, kapısında sen varsın..

Düşlerim senle güzel, sen nerde ben ordayım,
Kimi mutlu coşkulu, kimi ahu zardayım,
Düşmüş bağrıma ateş, alevlerde, nardayım;
-Almışsın yüreğimi, tapusunda sen varsın,
-Başka kimse giremez, kapısında sen varsın..

Efkârlandım bir kere, hasret çeker gibiyim,
Hazan düştü gönüle, yaprak döker gibiyim,
Sevda denen illete, boyun büker gibiyim;
-Almışsın yüreğimi, tapusunda sen varsın,
-Başka kimse giremez, kapısında sen varsın..

Tutuversen elimden, senle dağlar aşardım,
Başkasıyla görseydim, ben aklımı şaşardım,
Gözlerinden yaş düşse, acıyı ben yaşardım;
-Almışsın yüreğimi, tapusunda sen varsın,
-Başka kimse giremez, kapısında sen varsın..

Seninle bahar gelir, güneş doğar, ay çıkar,
Gözlerde ki kıvılcım, iner yüreği yakar,
Yaşayınca birlikte, bu dünyadan kim bıkar;
-Almışsın yüreğimi, tapusunda sen varsın,
-Başka kimse giremez, kapısında sen varsın..

07.09.2013 Şavşat